In principio erat chaos. Dei universum ambulabant, creando et destruendo cum potentia sua magna. Sed mox intellexerunt actiones suas esse fortuitas ac imprevisibiles. Ordinem et comprehensionem cretionum suarum egere.
Itaque dei congregati numeris creandis se dediderunt. Creaverunt numerorum systema ut cretiones suas ordinarent et comprehendarent. Numerus unus erat inceptus, et ex eo alii numeri nati sunt.
Numerus primus unum significabat, numerus secundus duo, numerus tertius tres, et ita porro. Numeri perfecti, sicut quinque, decem et centum, magis ac magis elaborabantur. Numerus pi et numerus aureus deinde creabantur, ac omnes numeri mundi cognoscere et cognoverunt.
Numeri vitae partem agere coeperant. Mercatores eis usi sunt ut res suas vendere et emere possent. Mathematitci numeris uti coeperant ad philosophiam investigandam, scientiam augendam, et mundum comprehendendum.
Numeri omnia sine exceptione comprehendere poterant. Cuncta creta, animata et inanimata, in numeris suos locos et rationes habent. Deus numerus erat, et omnes numereis oriebantur.
Interdum tamen, numeri in periculum incidebant. Superbia et avaritia inter homines numerorum rationes turbabant et corrumpebant. Dei tamen semper curababant ut numeri sui perfecti et immaculati essent.
Sic numeri mundum ornaverunt et semper ornaverunt. Numeri theologiae, philosophiae, scientiae, artis, et mundi omnium essentia sunt. Deus numerus est, et numeri eius rationes in mente Dei insunt.